یادداشت | سلیمانی یک «امت» بود

باسمه تعالی شأنه العزیز

1ـ جان اف کندی به استناد اطلاعات عمومی، سی و پنجمین رئیس‌جمهور ایالات متحده آمریکا و جوان‌ترین آن‌ها، سناتوری از خاندانی اشرافی بود که هنگام آغاز ریاست جمهوری ۴۳ سال داشت. کندی در ۲۰ ژانویه ۱۹۶۱، به عنوان سی و پنجمین رئیس‌جمهور آمریکا سوگند یاد کرد. او در سخنرانی افتتاحیه به آمریکایی‌ها گفت: «نپرسید کشورتان برای شما چه می‌تواند بکند؛ بپرسید شما چه می‌توانید برای کشورتان بکنید». او همچنین از مردم دنیا (!) خواست که به هم بپیوندند تا با «دشمنان مشترک انسان: استبداد، فقر، بیماری و خود جنگ» بجنگند. همو در ۱۷ آوریل همان سال، دستور حمله به کوبا را صادر کرد! با همکاری سازمان سیا، ۱۵۰۰ تبعیدی کوبایی که در آمریکا آموزش دیده بودند به قصد براندازی حکومت کاسترو به جزیره رفتند اما مردم کوبا از این حمله استقبال نکردند و کندی برای آزادی اسیران، مجبور شد مذاکره کند! این یک رسوایی بزرگ برای کندی بود و تمام مسئولیت آن را پذیرفت. او باز هم از این گندها زد! با این که در جنگ جهانی دوم به ادعای شجاعت در نجات جان سربازانش مدال هم گرفته بود. در زمان او و به دلیل حضور نظامی آمریکا، دولت آلمان شرقی دیوار معروف برلین را ساخت. در سال دوم ریاست جمهوری، هواپیماهای جاسوسی آمریکایی از پایگاه‌های موشک‌های هسته‌ای میان‌برد شوروی در کوبا خبر دادند و کندی بر سر دوراهی جنگ هسته‌ای یا سکوت و ضعف در برابر بلوک شرق قرار گرفت و درنهایت تن به مذاکره داد. قرار شد شوروی موشک‌ها را از کوبا بیرون ببرد و آمریکا قول داد که هرگز به کوبا حمله نکند و موشک‌های خود را از ترکیه خارج کند. کندی هم مثل اسلافش به هزینه و دخالت و اختلاف در جهان به ویژه در ویتنام ادامه داد که بعدها به شکست آمریکا انجامید. او سرانجام در ۲۲ نوامبر ۱۹۶۳ در سن ۴۶ سالگی به قتل رسید. یک نفر را قاتل وی اعلام کردند و سر به نیستش کردند! قتلی مشکوکی که هیچ وقت روشن و شفاف نشد. به هرحال آمریکایی‌ها خودشان از شر رئیس جمهور مشکل‌آفرینشان راحت شدند و البته از مرگ او برای تدارک محبوبیتش استفاده کردند! کندی و همسرش بیشتر سلبریتی بشمار می‌رفتند تا سیاستمدار!

این یک شگرد آمریکایی تجربه شده برای حل برخی مسائل بغرنج جهانی است! حالا در نظر بگیرید دولاند جان ترامپ، سرباز فراری از جنگ ویتنام و چهل و پنجمین رئیس جمهور قمارباز آمریکا که می‌خواست با پول مکزیکی‌ها دیوار بسازد و از پیمان‌های بین المللی و حتی برجام آمریکایی خارج شد، چه سرنوشتی خواهد داشت؟ آیا پس از این افتضاح نظامی و سیلی سختی که از ایران خورد، استیضاح می‌شود یا جریان قدرت داخلی آمریکا زحمت حذف او را خواهند کشید یا از دوره دوم ریاست باز خواهد ماند؟ اسحاق رابین نیز نخست وزیر رژیم صهیونیستی بود که به جرم مصالحه با یاسر عرفات «احمق» به صفت «خائن» شناخته و در ۴ نوامبر ۱۹۹۵ ترور شد!

2ـ رژیم طاغوت پهلوی در دوره دوم خود که تلاش کرده بود از دست مرجعیت و حوزه راحت شود و نگذارد شخصی چون آیت الله بروجردی در قم در رأس تشیع قرار بگیرد، پس از بارها بازداشت و شکنجه و آزار انقلابیان و تبعید امام، به یک اقدام ابلهانه و زبونانه دست زد. انتشار مقاله‌ای توهین‌آمیز، با هدف خیالی تحقیر حوزه و روحانیت و مذهب و دیانت، آتشی را به دل جوانانی انداخت که رهبرشان را از نزدیک ندیده بودند! آتشی که زیر خاکستر ظلم و استبداد، پنهان شده بود از حلقوم جوانان و طلاب قمی شعله کشید و حماسه قیام 19 دی قم را رقم زد. حماسه‌ای که نفیر شعله‌هایش هنوز در حال زبانه کشیدن است و پس از سرکوب استبداد شاهی، استکبار جهانی را به هل من مزید می‌طلبد که در خود بسوزاند. این خطاهای تاریخی سرمستان قدرت و شهوت، هر چند به نگاه نخست، کوچک می‌نمایند اما خاکستر خرمن هستی بی‌داد را به باد می‌دهند! امروز نیز آمریکای جهان‌خوار چنین خبطی را مرتکب شده است و وای به حال آمریکا!

3ـ سلیمانی یک «امت» بود؛ چنانکه به فرموده امام راحل، بهشتی یک «ملت» بود. تشییع عظیم او و همرزمان ایرانی و عراقی‌اش در شهرهای دو کشور و تعظیم یاد و نام او در جهان اسلام و حلقه سترگ مقاومت، نشان داد سردار شهیدمان، نه کرمانی و ایرانی که شهید مجاهد اسلامی بود و به همه مستضعفان عالم، تعلق داشت و دارد. هیچ کس حق ندارد او را مصادره کند و بر سر انتقام او مذاکره کند. امروز ارتش پرتمطراق آمریکا، سیلی سختی خورده است اما تا تکمیل قصاص برابر و انتقام پایاپای، کار باقی است. سربازان آمریکایی یا باید گورشان را از منطقه دور کنند یا در گورهای دسته جمعی غرب آسیا مدفون گردند تا استخوان‌هایشان پس از سال‌ها نشانی از زبونی ابرقدرتی باشند که سنت الهی، آنان را به کام بلای مرگ کشانده است. باید به برخی مسئولان پرچانه هشدار داد که مبادا به گونه‌ای دو پهلو و مبهم سخن بگویند که گویا نه خانی آمده نه خانی رفته! شتر دیدی ندیدی! دشمنان خارجی و منافقان داخلی باید بدانند وقتی وعده خدا سر می‌رسد، جای قماربازی و حقه‌بازی و شعبده‌بازی نیست! یا باید زنگی زنگ بود یا رومی روم!‌

4ـ چهل سال از معجزه الهی در طبس می‌گذرد و گویا خدا اعجاز دیگری را از آستین ملائکش بیرون کشیده است. کمر آمریکا شکسته است! صدای خرد شدن استخوان‌های پوک سرمایه‌داری زیر لایه‌های فربه و چربی متعفن ثروت، شنیده می‌شود. باید مکتب غرب را هم به موزه‌ها سپرد چنانکه مکتب شرق، در تابوت شیشه‌ای میدان سرخ مسکو آرمیده است! مبادا در این وانفسای دگرگونی جهان، دلی بلرزد و قلمی بلغزد و زبانی بچرخد که نباید! عبرت تاریخ، آویزه گوشمان باشد که قصرنشینان و فخرفروشان جهان، هیچکدام به عاقبت خوش نمرده‌اند و زمین، گورستان بی‌نام نشان هزاران انسان پرآوازه است که گاه زبون مگسی شده‌اند! از مکر خدا بپرهیزیم.

در پایان رو به پروردگار دادار و خدای عزیز و عظیم عرضه می‌دارم:

الهی! این سردار بی‌سر، این سرباز جانباز، این یک تنِ امت، این پیکر پاک، این جان جهاد، این دلاور نامدار، این مرد مردان، این عشق شیعه، این شیفته شفیعه، این فدایی ولایت، این مدافع حرم امامت، این فرمانده بی‌شکست دشمن شکن، این شهید شاهد ...

قربانی قدس ما و خون‌بهای فلسطین است در پیشگاهت که راه قبله نخست خویش را بر روی قبیله کعبه نشانان بگشایی چنانکه دریا را بر موسی شکافتی و فرعونیان را فروبردی. باشد که از بیت المقدس تا بیت الله الحرام به ندای لبیک یا مهدی بشتابیم.

اللهم تقبل منا هذا القربان و مارأیت الاجمیلا!

حامد عبدالهی

/1324/ج